ตอนที่ 20
เมื่อใบพัดเดินไปกับกองพลและครูป้อง อันยามองตามใบพัดอย่างสบายใจ
“จะว่าไปเพื่อนอย่างใบพัดก็ดีนะ ไม่ซับซ้อนถ้าพูดกันรู้เรื่อง พูดแล้วก็จบไม่ต้องเอาไปนินทาลับหลัง”
ออมเอ่ยขึ้น ทั้งอันยา โจ ก้องและโป๊ปต่างพยักหน้าเห็นด้วย
กองพลขอบคุณครูป้องที่มาวันนี้ทั้งที่เป็นวันหยุด ครูป้องพูดสบายๆจริงใจว่า
“ไม่เป็นไรเลยครับ เป็นครูไม่มีวันหยุดอยู่แล้วครับ จริงๆจากที่นี่ก็ยังมีอีกงานต่อครับ”
ooooooo
ครูป้องไปที่บ้านเกริกฤทธิ์ ที่นั่น กวิตา กรศรพ่อของสิงห์และไออุ่นนั่งรออยู่แล้ว ครูป้องบอกว่าตอนนี้ทางตำรวจออกหมายจับเต๋าแล้ว
ศรบอกว่าพ่อเต๋าเป็นเพื่อนตนโทร.มาขอจ่ายเงินให้ยอมความแต่อุ่นจะสู้ เมื่อหลานสู้ตนก็เต็มที่เพราะเด็กเลวๆอย่างนี้ปล่อยไว้จะเป็นภัยกับสังคม แล้วขอโทษเกริกฤทธิ์อีกทีที่ทำให้เดือดร้อน เกริกฤทธิ์บอกไม่เป็นไรเพราะสิงห์ก็พยายามช่วยเต็มที่แล้ว ส่วนเรื่องคดีถามว่า “อุ่นไหวแน่นะ”
“ไหวป๊า อุ่นไม่กลัว...อุ่นอยากเอาเรื่องถึงที่สุด และตอนมันรับโทษอุ่นจะประจานมันเอง”
กวิตาถามกรว่าเราต้องทำยังไงต่อ กรบอกว่าอุ่นต้องให้ปากคำเพิ่ม จะมีการบันทึกเทปเก็บไว้เป็นหลักฐานแล้วอัยการจะเอาเทปไปเปิดให้ศาลฟัง ผู้เสียหายไม่ต้องไปเองเหมือนเมื่อก่อน ครูป้องเสริมว่าไม่จำเป็นต้องออกสื่อ ทุกอย่างเป็นความลับ
กรย้ำว่าทางโรงเรียนจะส่งเจ้าหน้าที่ไปด้วยทุกขั้นตอน ทางโรงเรียนอยากรณรงค์ให้นักเรียนเห็นโทษของการทำผิด เพราะถ้าเขากลัวความผิด คดีแบบนี้ก็น้อยลง
ทั้งกวิตาและเกริกฤทธิ์เห็นด้วยและให้ความร่วมมือเต็มที่ เกริกฤทธิ์ให้กำลังใจไออุ่นว่า
“พ่อด้วย เราจะสู้ไปด้วยกัน เอาให้ถึงที่สุด”
สิงห์บอกว่าตอนนี้ตนก็เลิกคบเต๋าแล้ว เพื่อนๆรู้ก็แบนมันหมด มันต้องเรียนรู้และไม่ทำอะไรแบบนี้อีก
ก่อนกรจะกลับเกริกฤทธิ์ขอคุยด้วย ตนมีเรื่องอยากขอโทษ กรมองแปลกใจว่าเรื่องอะไร
“เรื่องที่ผมเคยต่อว่าครูทรายที่มายุ่งวุ่นวายกับครอบครัวผมมากเกินไป ตอนนี้ผมอยากจะขอบคุณครูทรายมากกว่าที่พยายามจะบอกผม...ผมน่าจะเชื่อตั้งแต่แรก ถ้าผมฟังครูทรายสักนิด อุ่นคงไม่ต้องเจอเรื่องแบบนี้ ผมฝากขอโทษครูทรายแล้วก็ฝากขอบคุณด้วยนะครับ”
“ได้เลยครับ ผมจะบอกทรายให้นะครับ”
“แล้ว...ครูทรายลาออกแล้วจริงๆเหรอครับ จะไม่กลับมาช่วยเด็กๆแล้วเหรอครับ”
กรสะอึกอึ้ง น้ำท่วมปากพูดไม่ออก เพราะตนเป็นคนสั่งทรายให้ลาออกเอง!
ooooooo